Eredienst
In de apostolische traditie vormt de zondagse eredienst een belangrijk moment om stil te staan bij het leven. Hoewel vele aspecten van de eredienst door de jaren heen veranderd zijn, zijn onze wortels nog altijd duidelijk herkenbaar in de huidige erediensten.
De speciaal voor deze eredienst geschreven weekbrief staat in de samenkomst centraal. De weekbrief is gebaseerd op onze religieus-humanistische grondslag en maakt een actuele vertaling naar de dagelijkse praktijk. De sprekers (geestelijk verzorgers, m/v) – meestal twee of drie – hebben zich in het thema van de weekbrief verdiept en spreken vanuit hun eigen inzichten, (levens)ervaring en gevoel.
De eredienst is een moment om te reflecteren, stil te staan bij je (religieus) gevoel en anderen te ontmoeten. Er is ook muziek, want muziek zegt soms meer dan duizend woorden. Apostolische rituelen komen terug in de erediensten. De eredienst kan helpen om geïnspireerd of bemoedigd je eigen antwoorden te vinden ten aanzien van levenskunst en zingeving.
De eredienst begint om 10:00 uur en duurt ongeveer een uur. Vanwege uiteenlopende behoeftes wisselen we de erediensten af met andere activiteiten. Daarom is er in Den Haag in principe alleen op de 1e en 3e zondag van de maand eredienst. De wekelijkse inspiratie waaruit gewerkt wordt, vind je hier.
Je bent van harte welkom!
Meer informatie: https://www.apgen.nl/over-ons/erediensten-en-rituelen/
- Zondag 1 oktober
-
De weekbrief voor deze zondag is getiteld “Je geloof sprankelend en springlevend
houden”. Met geloof gaat het om een optelsom van vele levenswijsheden zoals:
- De wereld draait niet om mij, maar met mij.
- Barmhartig, vastberaden, onomkoopbaar.
- In liefde werken aan een menswaardige wereld.
- Compassie, solidariteit en duurzaamheid.
- Functioneren op de plaats waar het leven je brengt.
- Jij bent mij in een andere gestalte.
Het zijn diep doorleefde levenswijsheden die ook in deze complexe tijd richting kunnen geven en het leven mooier en zinvoller maken. De weekbrief eindigt met een oproep:
“En hoe sprankelend ik dit gedachtegoed ook vind, het krijgt pas écht betekenis wanneer het in en door mij tot bloei komt: in wat ik denk, spreek of doe …Om dat geloof en besef springlevend te houden zullen er nu, morgen en óók over tien jaar plekken en ontmoetingen moeten zijn waar mensen elkaar opzoeken, het écht kunnen voelen om er vervolgens in het eigen leven mee aan de slag te kunnen. Ik doe een beroep op mezelf, op jou, op u, om elkaar - met passie en elan - in deze droom te blijven helpen.”