Wonder
Wekelijkse inspiratie – 14 januari 2024
Geliefd mens,
De een noemt het wonder, de ander het lot
Wie weet hoe het heet mag het zeggen
De een zegt het is wonder, de ander zegt god
Maar er is niemand die het uit weet te leggen
Toch is het of het leven ons soms iets vertelt
Dat meer is dan geluk of verdriet
Het leven is meer dan een dwaas of een held
Zonder het wonder leven we niet1
Je kent het: kinderen die iets ontdekken. Leren bellenblazen, hoe je als peuter best zelfstandig chocolade-ijs kunt eten, dat je iets vaak kunt laten vallen vanuit je kinderstoel en dat als je zwaait of lacht, de ander dat ook naar jou doet. Eten met mes en vork, iemand bedanken of ‘het spijt me’ zeggen, leren we door het voor te doen, het erover te hebben en door het te oefenen. Maar er zijn ook ervaringen van een andere orde. Hoe kun je leren om daar ontvankelijk voor te zijn?
Vervuld met ontzag
De eerste zinnen van de geloofsgrondslag van het Apostolisch Genootschap zijn:
De schepping ervaren we als een niet te bevatten mysterie, dat ons met ontzag vervult.
We beseffen dat alle leven een eindig deel is van een oneindig, ondeelbaar geheel.
Als we iets horen of zien wat ons met ontzag vervult, ons verbijstert of waar we met verwondering naar kijken - en dat hoeft niet altijd iets groots te zijn - dan slaan we vaak als vanzelf zomaar een hand voor onze mond. Oh… wat is dit prachtig, vreselijk of onvoorstelbaar! Er gebeurt iets in en met ons; er wordt iets aangeraakt. Zo’n ervaring opent als het ware een luikje in ons. Woorden hebben we eigenlijk niet. Het is een transcendent beleven dat boven de dagelijkse realiteit van denken en doen uitgaat. Je maakt het mee, bent er deel van, maar je hebt er geen invloed op. Het overkomt je.
Dergelijke ervaringen maken dat je, soms als donderslag bij heldere hemel, beseft dat vrijwel niets vanzelfsprekend en verklaarbaar is. Het leven kan wonderschoon, onvoorstelbaar wreed, broos of soeverein zijn. Dat wil zeggen dat het leven allesomvattend is en dat het mensen - zonder aanzien des persoons - in zowel goede als kwade zin treft.
Het mysterie ontdekken
De zinnen uit de grondslag nodigen me uit om goed na te denken. Ze vragen nieuwsgierig zijn, verbeeldingskracht en ruimdenkendheid en wekken in mij een zekere schroom en eerbied. Als jij deze zinnen in je eigen woorden zou zeggen, welke woorden zou je dan kiezen? En als je meer in beelden denkt, wat zie dan voor je? Of welk lied komt er bij je op? Wat zouden jouw eerste zinnen zijn van dat waar je werkelijk in gelooft?
In elke uiting van verbinding is het mysterie te ontdekken. Abel Herzberg verwoordde zijn gevoel voor dat wat onbenoembaar moet blijven, zo:
Al door het zeggen van het woord
Deelt men, scheidt men en schendt
Het al omvattende, dat men niet kent,
Dat ik aanwezig weet, of alleen maar vermoed,
Dat ik niet uitspreken kan en toch uitspreken moet,
Dat mij beheerst, dat mij te luisteren gebiedt,
En als ik zoek en luister, dan vind ik het niet.
Een troost blijft:
Er is in ieder woord een woord,
Dat tot het onuitspreekbare behoort;
Er is in ieder deel een deel
Van het ondeelbare geheel,
Gelijk in elke kus, hoe kort,
Het hele leven meegegeven wordt.2
Nanda Ziere
Eerstverantwoordelijk voorganger Apostolisch Genootschap
1 Toon Hermans, delen uit het gedicht Het Wonder
2 Abel Herzberg, Gedicht van Salomon Zeitscheck, uit: Drie rode rozen