Wanneer voel jij je thuis?

Wekelijkse inspiratie – 8 oktober 2023

Geliefd mens,

Eind jaren tachtig ging ik voor het eerst naar de middelbare school op elf kilometer fietsen van mijn huis. Ik kreeg nieuwe klasgenoten die ik niet kende. Het was wennen en ik voelde me onzeker en eenzaam. Eén jongen uit mijn klas was bijzonder populair. Hij was knap en had veel vrienden. In mijn ogen had hij alles perfect voor elkaar. Ik weet nog goed dat ik hem wilde zijn, want dan zou ik erbij horen en gezien worden. Maar naarmate het jaar vorderde, wist ik steeds beter mijn weg te vinden en voelde ik me meer thuis in mijn klas: meer met mezelf en de anderen verbonden.

Wees jezelf
In het Engels noemen ze dat ‘Sense of Belonging’. Het gevoel van verbondenheid, dat je echt ergens bij hoort. Maar wat zorgt ervoor dat je ervaart dat je je ergens of bij iemand thuis voelt? Om dit te voelen, is het wel belangrijk dat je oké bent met jezelf. Dat je jezelf kunt waarderen om wie je bent en dat je er dus mag zijn. Dat lukt natuurlijk niet altijd. Ik ken genoeg momenten dat ik helemaal niet zo blij ben met mezelf. Het accepteren en het erkennen van de mens die ik ben, is een zoektocht die misschien wel mijn hele leven duurt. Als ik mag zijn wie ik ben, met al mijn ‘imperfecties’, kan ik beginnen met me thuis te voelen. Niet gelijk aan de ander, maar wel gelijkwaardig. Met mijn eigen, unieke talenten. Zoals Loesje het zo mooi zegt: ‘Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen’.

Ultieme verbondenheid
Verbinding met de ander kan ervoor zorgen dat je ervaart dat je ergens thuiskomt. Ik heb dat bij mijn gezin. Maar dit is heel persoonlijk, misschien heb jij dat wel bij je ouders, je partner, een vriend(in) of iemand uit de gemeenschap. Ultieme verbondenheid, liefde voor en van iemand is uniek en magnifiek. Ik kan (en wil) het me bijna niet voorstellen hoe het zou zijn als degene die ik liefheb er op een gegeven moment niet meer is. En toch zal ook ik te maken krijgen met het verlies van mensen die heel dicht bij mij staan. Hoe kom ik dan weer thuis bij mezelf?

Iets wezenlijks
Verbinding, ergens bij horen, je thuis voelen, is iets dat echt vanuit jezelf moet komen. Dat kost soms tijd. Maar soms komt het helemaal niet. De verbinding blijft dan uit. Het helpt mij om te weten wat mijn rol is en dat er iets wezenlijks is dat mij verbindt met de plek en de mensen om me heen. Ik zoek naar overeenkomsten tussen mijzelf en de ander. Bij het Apostolisch Genootschap heb ik dat gevonden bij het gedachtegoed en bij mensen die dezelfde waarden belangrijk vinden als ik.

Andersoortige ander
Verbondenheid vraagt iets van mij, maar ook van de ander. Accepteert die mij zoals ik ben? Wat doet dat met me als dat niet zo is? Dit is best lastig. En wat doe ik zelf als iemand er anders uitziet? Of heel andere denkbeelden, ideeën, behoeftes en overtuigingen heeft? Voel ik me dan nog steeds verbonden met die ‘andersoortige’ ander of gedoog ik hem of haar omdat dat nu eenmaal sociaal wenselijk is?

Voorbij het eerste gezicht
Ik voel me verantwoordelijk verder te kijken dan iemands huidskleur, sekse, ziekte of kwetsbaarheid. Een mens is immers zoveel meer dan datgene wat je op het eerste gezicht ziet. Ik denk dat het al een hele stap is om me te realiseren dat we niet allemaal gelijk zijn en dat het helemaal niet erg is. Die diversiteit is er. Wat ik ermee doe en hoe ik naar de ander kijk, is mijn keuze.

Een echt thuis
Hoe verschillend we ook lijken, de overeenkomsten tussen ons zijn vele malen groter. Ook als het gaat om onze wezenlijke behoeftes. Eén overeenkomst is dat we allemaal de behoefte hebben om ons thuis te voelen. En dat echte thuis wens ik iedereen toe. Voor mij is dit een plek waar ik volledig mezelf kan zijn, met mensen om me heen met wie ik me verbonden voel. Dat ik gezien word als (mede)mens. Gelijkwaardig. Net als jij. Net als zij.

‘Home is where the heart is’, zong Elvis Presley. Als je echt naar je hart luistert, wat is dan jouw antwoord op de vraag bovenaan deze wekelijkse inspiratie?

Jan Marten de Jong

Lid van gemeenschap Almelo