Verwachtingsvol kijken
Wekelijkse inspiratie – 25 december 2023
Geliefd mens,
Welke woorden zou jij kiezen wanneer je, in een tijd waarin er zoveel zorg en onvrede is, een brief zou mogen schrijven aan mensen die – juist in deze donkere dagen – verlangen naar een boodschap van hoop, licht en vrede? Deze vraag stelde ik jongeren tijdens een jongerenontmoeting en ze hebben een boodschap voor je. Door mij geschreven en samengevat, maar rechtstreeks uit hún hart:
Licht brengen
Besef dat, wanneer de wereld heftig in beweging is en je je machteloos kunt voelen, je met iets ogenschijnlijk kleins, wezenlijk van betekenis kunt zijn. Wat voor jou klein is, kan voor de ander een groot verschil maken. Je kunt daarmee warmte en licht brengen in de wereld. Dát goede is altijd (dicht)bij je en je kunt ervoor kiezen om het donker te verlichten met jouw licht. Blijf wel reëel, want je kunt niet alles en iedereen helpen of gelukkig maken …, maar we zijn samen toch? Wanneer je goed om je heen kijkt – en soms moet je daar écht je best voor doen – zie je het licht van anderen. Samen vormen we een lichtspoor van hoop. En ben je het spoor zelf eens kwijt, pak je dan mijn hand? Geloof er maar in, begin er maar aan én schroom niet.
Verlangen
Voel je, voorbij de woorden, het verlangen met ze mee? Een diep gekoesterd verlangen naar licht en warmte is universeel en van alle tijden. Het verhaal gaat, dat ruim tweeduizend jaar geleden een engel de herders het goede nieuws aankondigde. Zou iemand echt die ‘vrede op aarde, in mensen een welbehagen’ gaan brengen? Een verlangen dat zo diep gevoeld werd, dat het ervoor zorgde dat mensen verwachtingsvol en hoopvol naar de geboorte en het leven van Jezus uitkeken.
Bemoedigen en inspireren
De ziel van dit eeuwenoude verhaal dat deze dagen een groot deel van de wereld kleurt, gaat over hoop, licht en vrede. Maar door het vertellen alleen komt het niet tot leven. We zullen naast verhalenvertellers, ook verhalenmakers moeten zijn van eigentijdse verhalen die bemoedigen en inspireren. Nieuwe verhalen die geweven zijn met de draden van de oude1.
Zelf vrede en licht brengen
Dat de jongeren niet wijzen naar een ander als 'verlosser', maar in zichzelf licht en vrede zoeken en weten, vind ik zo'n hoopvol nieuw verhaal. Wanneer je voelt dat jijzélf vrede en licht in de wereld kan brengen, zal dat – net als toen bij de herders – je ogen kleuren en je keuzes en gedrag bepalen. En de geschiedenis leert ons dat verhalen die echt verschil maken in hoofden en harten van mensen altijd beginnen in eenvoud:
De herders2
Omdat eenvoudigen verstaan
Wat door geen ingewikkeld zoeken
Noch lezen in geleerde boeken
Begrepen wordt of nagegaan,
Zijn herders toen in uwe stal
Geknield en hebben U aanbeden;
Dit is tweeduizend jaar geleden
En nog weet elk het overal.
Geen mens heeft ooit hun naam gemeld;
De rest van hun onschuldig leven
Is door geen wetenschap beschreven,
Wordt slechts aan kinderen verteld.
Geloof er maar in, begin er maar aan én schroom niet.
Marten van der Wal
Eerstverantwoordelijk voorganger Apostolisch Genootschap
1 Robin Wall Kimmerer uit: Een vlecht van heilig gras (2013)
2 Anton van Duinkerken (1903-1968) uit: Verzamelde gedichten (1957)