Ruimhartig en zachtmoedig zijn
Wekelijkse inspiratie - 11 oktober 2024
Geliefd mens,
Begin 2022 stond in de krant het verhaal van taxichauffeur Hamid Safi. Hij had op het vliegveld van Kabul een baby gevonden. De ouders waren gevlucht met één van de laatste vliegtuigen vanuit Afghanistan. Hamid noemde het jongetje Mohammed. Hij was voor Hamid - die zo graag een zoon wilde - een door God gegeven geschenk. Toen hij foto’s plaatste van zijn dochters samen met Mohammed, herkenden zijn ouders hun zoontje en kwam zijn opa hem ophalen. Hamid begreep het en was tegelijkertijd intens verdrietig. Omdat de situatie in Afghanistan ook toen al zo uitzichtloos was, werd het hoopvolle bericht van het teruggevonden jongetje wereldnieuws.
Met ontferming bewogen
Het raakt me. Ik hoef mijn best niet te doen om me te verplaatsen in de tranen van Hamid of in de opa die zo blij is om zijn kleinzoon weer te zien. Het zijn zulke herkenbare emoties. Vrouwen mogen in dat land niet meer publiekelijk praten, zingen of voordragen. Ik probeer het me voor te stellen en één mijl in hun schoenen te lopen. Het blijft maar in mijn hoofd rondzingen hoe het moet zijn om zo te moeten leven. Ik voel zoveel mededogen met de meisjes en de vrouwen daar en ook met de mannen die het daar niet mee eens zijn.
Hamids beslissing doet me weer eens beseffen wat barmhartigheid is, een begrip dat diepgeworteld is in de menselijkheid zelf. Het woord barmhartig vindt zijn oorsprong in het woord rèchèm, dat baarmoeder of moederschoot betekent en geeft aan dat je met ontferming bewogen bent. Het is een vanuit het leven meegegeven tedere kracht. Toen Hamid het hulpeloze jongetje zag, hoefde hij er niet over na te denken om hem te helpen. Hij volgde zijn hart en nam hem liefdevol op in zijn gezin.
Voorbij het vooroordeel
Hoe is het ook alweer in dat bekende verhaal van de Barmhartige Samaritaan 1? De gelijkenis waarmee Jezus het ongemak en het besef van naastenliefde duidelijk maakt. Er ligt een man die net beroofd is, gewond langs de kant van de weg. Hij wordt niet geholpen door mensen van wie je het zou mogen verwachten. Hij wordt geholpen door iemand van wie hij het niet had gedacht en misschien zelfs liever geen hulp wilde. De Samaritaan is een behulpzame gulle man die doet wat nodig is. En de gewonde man aanvaardt zijn hulp. Door die keuze wordt hij boven zijn eigen vooroordeel uitgetild.
Hoe zit dat bij mij? Is mijn hart groot genoeg om mijn hand uit te strekken? Of andersom: om de uitgestoken hand aan te nemen van degene van wie ik het het minst had verwacht en misschien ook niet wil? Wat doe ik dan? Lukt het me om aan mijn argumenten en verstand voorbij te gaan?
Anders kijken
Het vraagt ruimhartigheid en zachtmoedig zijn om anders, écht anders, te gaan kijken. Om nieuwe gedachten te vormen, je perspectief te verbreden en je eigen aannames te onderzoeken. Om aan het werk te gaan met dat wat oncomfortabel voelt en ongemak geeft. Door je te verplaatsen in verschillende perspectieven kan er iets nieuws ontstaan en zoeken we, ondanks de verschillen, naar dat wat ons verbindt.
Sterven zal je ooit
Maar vandaag
en godweet morgen
kun je leven, doen, zien
iemand voor iemand zijn
misschien
en het verschil maken, toch
tussen onverwisselbaar uniek
en om het even
tussen dood en leven. 2
Door ruimhartig te leven en zachtmoedigheid in jezelf te stimuleren, openen zich nieuwe wegen. Het zal bijdragen aan een wereld van morgen waar ieder mag wonen. Geloof er maar in!
Nanda Ziere
Eerstverantwoordelijk voorganger
1: Lucas 10:25
2: Gedicht van Huub Oosterhuis