Overdenking

Wekelijkse inspiratie - 27 december 2024

Geliefd mens, geliefde jij,

Weer is een jaar bijna ten einde. Een jaar dat je begon met of zonder verwachtingen. Met of zonder hoop. Met of zonder sombere gedachten over wat het zou brengen. Is er veel veranderd voor je dit jaar? Ook was er dit jaar ongelooflijk veel goedheid te ervaren. Zowel tussen mensen als in wat mij vanuit het leven zomaar gegeven werd. Er was licht, wind, regen, zon. Er bloeiden sneeuwklokjes en eeuwenoude bomen gaven zuurstof. Mijn hart klopte en ik kon zingen, spreken, strelen, begrijpen, stil zijn…

Her-innering

Aan het eind van dit jaar wil ik me de heerlijke nieuwe talenten van liefde nog eens her-inneren. En terwijl het nieuws mijn ogen openhoudt voor wat onze wereld óók is, ontbreken mij soms de ogen die de ontelbare vonkjes van trouwe zachtaardigheid zien. In een onzekere, ruwe wereld wil ik daarom dit voorbeeld stem geven:

Mijn moeder vergat de laatste tijd soms dingen. En soms was dat best veel. Dus kwam ze op een plek waar mensen werken die daar beter mee om kunnen gaan. Mensen die écht iets kunnen en iets doen. Zorgen voor andere mensen met geduld, begrip en tijd. Zonder dat er een spotje op ze staat of een camera. Ze wandelen, doen spelletjes, vegen billen af, maken anderen rustig, troosten, puzzelen, zingen, lachen, huilen, strijken door grijze haren en kussen welterusten. Ze bewegen moeiteloos mee in een onbekende wereld van mensen die ze tot voor kort niet eens kenden.¹

Van waarde

Mensen die écht iets doen. Daar horen wij, daar hoor ik bij. Ook in het afgelopen jaar. Mensen die het talent van liefde ruimschoots willen delen en concreet maken. Mensen met ogen die zien, écht zien. Mensen die geduld oefenen. Mensen die weten hoeveel een knipoog kan doen. Mensen bij wie je nooit door de mand kunt vallen. Mensen die willen doen wat ze beloven. Mensen die reflecteren op hun eigen gedrag en die bijdragen aan waardigheid van zichzelf en van anderen. Mensen die zorgen voor veilige plekken. Dát willen wij. Zeker, maar het gaat niet vanzelf. Wij zijn geen perfecte, volmaakte mensen en dat hoeft gelukkig ook niet.

Aan het einde van het jaar denken we aan dierbare mensen dichtbij die dit jaar zijn overleden. Ze leefden ons voor hoe je met je eigen talent van liefde in alle eenvoud van grote waarde kunt zijn. We beloven dat wij op onze eigen plek bijdragen aan datgene waar zij zich met hart en ziel voor hebben ingezet.

Nanda Ziere

Eerstverantwoordelijk voorganger Apostolisch Genootschap

^{1 Naar de column van Richard Kemper, De Limburger, 23 november 2024}