Met eerbied leven

Wekelijkse inspiratie door Nanda Ziere – 4 september 2022

Geliefd mens,

In deze persoonlijke brief probeer ik woorden te vinden die zacht raken. Daarvoor is een bedding wel fijn. Ik hoop dat het lukt om die bedding te creëren.

Waarvoor kniel ik?
Als ik bij mijn oma logeerde, zong ze vaak het Angelus terwijl ze het huishouden deed. Het lied gaf een bepaalde sfeer en had een boodschap. Ik denk niet dat ik die toen al begreep, maar ergens in mijn geheugen zijn zowel de tekst als het gevoel opgeslagen.
In het lied knielt de grootmoeder. Dat deed mijn oma ook: praktisch – vanwege de hoekjes die schoon moesten – en aan het eind van de dag naast het grote bed. Ze koos vaste woorden voor haar dankbaarheid. Soms benoemde waar ze het moeilijk mee had en soms kwam er een reeks namen langs van mensen met wie ze extra meeleefde. En ik deed met haar mee.

Als ik het betrek op mijn leven nu, komen er vragen naar boven als:
Waar knielde mijn oma voor?
Kan ik nog knielen?
Wil ik knielen?
Waar kan knielen aan bijdragen?

Oefenen in eerbiedig zijn
Nederigheid is een woord dat we niet vaak meer gebruiken en misschien krijg je bij het horen van het woord wel de kriebels. Voor mij gaat het over eerbiedig willen en kunnen zijn. Ik hecht er waarde aan dat te oefenen. In een samenleving waarin we zoveel reguleren, zijn inschikkelijkheid en ontvankelijkheid heel waardevol. 
Zo langzamerhand krijgen we door dat het leven op deze bijzondere planeet hyperfragiel is. Dat ons eigen leven broos is en zomaar kan veranderen, dat relaties kunnen verharden en we kunnen verbitteren en dat onze levensstijl aanpassingen vraagt. Wat kunnen wij, wat kan ik doen?

We zullen offers moeten brengen. Een offer gaat over moeite doen, iets van jezelf afstaan en trouw zijn aan je principes. Die vaardigheid en houding zijn we misschien wel bijna verleerd. Als iets ons teveel moeite kost of als we iets moeten opofferen, gaan we het liever uit de weg. Hoe eerbiedig ben ik eigenlijk?

Plekken om te schuilen, lachen en vieren
Hoe waardevol dat er in het genootschap plekken zijn waar mensen samenkomen om zich te bezinnen op dat bijzondere, complexe, waardevolle, broze leven. Plekken waar loutering is als wij er zijn. Waar we kunnen schuilen, lachen en zingen. Waar we dopen, gedenken, vieren, verbinden en geloven.

Waar we elkaar in de ogen kijken, waar we woorden met aandacht spreken, waar liefde woont.

Mijn God zeg …had ik dit nog in de gaten? 

Met eerbied leven staat er boven deze brief. Dierbare mensen doen en deden het me voor. In de mij gegeven tijd wil ik zo leven. 

Nanda Ziere

Voorganger Apostolisch Genootschap