Kostbare erfenis
Wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman – 13 juni 2021
Kent u dat ook: een vraag die blijft hangen? Een verhaal waar je maar over blijft nadenken? Wonderlijk hoe het werkt, je geheugen; iets dat kennelijk zo ingrijpt dat het je niet loslaat. De verbeeldingskracht die dan op gang komt, is soms niet te stuiten. Het geeft inspiratie, het inlopen van gedachtepaadjes over mogelijkheden. Zo’n proces kan leiden tot nieuwe inzichten en daarmee tot heroverweging van eerder gemaakte keuzes.
Leven is veranderen
Deze week zag ik de zeer aan te bevelen film De Marker Wadden. Leven is veranderen wordt hierin op een prachtige wijze geïllustreerd. Ooit was er eb en vooral levensgevaarlijke vloed die diep het land indrong. Door afsluiting van de Zuiderzee en bedijking ten dienste van de mens ontstond een troebel Markermeer waar slib het bodemleven verstikte. Door aanleg van ‘wadden’, verwant aan het Latijnse woord vadum, dat ‘doorwaadbare plaats’ betekent, blijkt de verstoorde biodiversiteit in een rap tempo een enorme impuls ten goede te krijgen.
Egocentrisch
Al in het eerste hoofdstuk van Genesis staat dat God zei dat de mens moet heersen over de aarde en over de vissen in de zee, over de vogels in de lucht en over alle dieren op het land. Dit heersen is lang egocentrisch vertaald, ten gunste van de mens. Instincten van hebzucht en bevrediging worden dan aangesproken om zaken te legitimeren.
Eerbied
In het boek Leven in liefde staat op 13 juni een citaat over het voortbestaan van de aarde, dat in gevaar is door een kwistig gebruik van grondstoffen, ontbossing, overbevissing, verontreiniging van het milieu. Volgens het ‘overdrachtsprincipe’ laten we de aarde niet in een slechtere staat na dan we haar hebben ontvangen. Een zorgvuldig beheer vraagt naast kennis een gezindheid, gedragen door liefde, wijsheid en eerbied voor het leven. Niets behoort ons toe. Het leven is ons geschonken.
Recht op leven
Hierin horen we de wijze woorden die opperhoofd Seattle in 1854 meegaf aan de regering die het land wilde kopen: ‘Als wij zelf de prikkeling van de lucht en het kabbelen van het water niet kunnen bezitten, hoe kunt u het dan van ons kopen? … De laatste rustplaats van onze voorouders is heilige grond, zij zullen nooit de prachtige aarde vergeten die aan hen leven gaf.’ Stil makend. Recent werd tot veler verrassing een multinational verplicht om sneller te verduurzamen. De eis was geen boete, maar een koerswijziging. Het vonnis leunt op basale mensenrechten, zoals het recht op leven.
Bewust en verantwoord leven
De oproep ons één te voelen met de toekomstige mens en met de natuur doet recht aan al die mensen die tegen de stroom van verlokkingen en jachtigheid in, hun best doen om zo bewust en verantwoord mogelijk te leven. Want gelukkig daagt bij veel mensen het besef dat het anders kan en moet.
Liefde voor het goede
Wie de samenhang voelt tussen alles wat leeft, komt tot een levenswijze die daarmee in overeen-stemming is. Een houding die leidt tot een harmonieuze samenleving. Liefde voor het goede geeft kracht. Wat het goede is, vraagt voortdurend (zelf)onderzoek en een uitstijgen boven het eigen belang. Het stelt ons in staat keuzes te maken in een wereld die niet alleen qua natuur veel wijsheid vraagt, maar ook in het samengaan tussen mensen, met het oog op de toekomst.
Gevoelde verantwoording
Verwondering over het bestaan van het leven en verbondenheid met allen en alles, voortkomend uit de schepping, brengen een gevoelde verantwoordelijkheid met zich mee. Deze vormt de basis van ons moreel besef, vanwaaruit we keuzes maken en waarnaar we willen handelen. Er zijn vele mensen die onze verbeeldingskracht hebben gestimuleerd, die met ons de paadjes zijn ingelopen, voordeden hoe los te laten en ons hebben uitgenodigd met plezier nieuwe uitdagingen aan te gaan. In waardering gedenk ik hen om die kostbare erfenis.
Bert Wiegman
Bestuursvoorzitter Apostolisch Genootschap