Je verbonden weten door waarden door te geven

Wekelijkse inspiratie - 16 augustus 2024

Dearly beloved human being, geliefd mens,

Terwijl ik langs de oever van de Swan River in Perth (Australië) wandel, raak ik ontroerd door de gedachte dat deze prachtige rivier er al honderdduizenden jaren stroomt - dus lang voordat ik geboren werd - en er hopelijk nog honderdduizenden jaren na mij zal zijn. Al mijmerend probeer ik me een beeld te vormen van al die generaties van mensen die hier vóór mij leefden. Hoe zagen hun levens eruit? In wat voor gemeenschappen leefden ze? Wat deden ze om te overleven en waar droomden ze van?

Ontstaansgeschiedenis

Neville Passmore (gemeenschap Perth) vertelde me over het Noongar Whadjuk-volk, de oorspronkelijke bewoners van de zuidwestelijke hoek van West-Australië, waar ook Perth ligt. Hun verhaal gaat wel 60.000 jaar terug. Het Noongar-volk kende zes seizoenen in plaats van de Europese vier. Ze waren nomaden en trokken met de seizoenen mee. Zo creëerden ze goede omstandigheden om te jagen en konden ze seizoensgebonden gewassen oogsten. Ze ontwikkelden een verfijnde cultuur die spectaculair succesvol was, zónder geschreven taal. Ze communiceerden via zang, dans, kunst en verhalen. In de liederen die ze zongen terwijl ze rondtrokken (songlines), vertelden ze elkaar over de aarde, de natuur en op welke  kenmerken van het landschap ze moesten letten. Ook zongen ze elkaar toe waar ze welk voedsel konden vinden en hoe ze konden navigeren via de sterren. Het Noongar-volk gebruikte verhalen over de aarde en haar ontstaansgeschiedenis, die zij ‘Dreamtime’ noemden. Een belangrijk verhaal gaat over de ‘Wagyl’, de regenboogslang, schepper van de twee grote rivieren rondom Perth. Een daarvan is de Swan River, de rivier waar ik langs loop…

Waarden en overtuigingen

Het verschil tussen mijn leven nu en dat van hen toen had niet groter kunnen zijn!  Ik raak bijvoorbeeld verdwaald zonder navigatie op mijn mobiele telefoon. En ik zoek op internet naar supermarkten en restaurants. Ik heb een vaste woonplek en een huis van steen. En toch leef ik net als zij in gemeenschappen die hun waarden en overtuigingen willen doorgeven via zang, dans, kunst en verhalen. Wat wil ik, wat willen wij eigenlijk doorgeven aan de kinderen van onze wereld? Hoe helpen wij ze om samen in liefde de aarde te bewonen?

Verbonden voelen

Misschien heeft het wel te maken met wat Richard (13 jaar) mij vertelde over hoe moeilijk hij het had op school. En hoe dit hem deed besluiten om zichzelf thuisonderwijs te geven. En dat lukte best goed. Maar hoe langer hij thuisonderwijs had, hoe minder hij zich verbonden voelde met anderen. De drempel om anderen op te zoeken en samen iets te doen werd steeds hoger en hij raakte steeds minder gemotiveerd om te leren. Inmiddels zit hij op een andere school en zit hij veel beter in zijn vel. Richard vertelde me dat hij zijn docenten veel meer waardeert en dat hij geleerd heeft om hulp te vragen. Hij ontdekte dat hij anderen nodig heeft om zich verbonden te voelen en te groeien. Hebben we dat niet allemaal nodig?

Verbindingen versterken

Door waarden door te geven, kunnen we onze verbindingen versterken. Dat kan door samen te zingen, te dansen, verhalen te vertellen, te schrijven en via andere vormen van kunst. En niet in de laatste plaats door wat we doen.

Marieke van Driel

Districtsvoorganger Almelo

Met dank aan Neville Passmore, Richard Bangma en gemeenschap Perth (Australië)