Ik weet mij verbonden
Wekelijkse inspiratie - 2 augustus 2024
Geliefd mens,
Tijdens onze vakantie in Zweden afgelopen juni raakten mijn man en ik in gesprek met mensen die naar dit prachtige land zijn geëmigreerd. Ze vertelden over hun genoegen om in deze mooie omgeving te kunnen wonen, ondanks dat het weleens eenzaam kan zijn tijdens de winterperiode. Ze gaven aan dat de Zweden nogal op zichzelf leven en graag onafhankelijk zijn.
Fundamenteel onafhankelijk
Het blijkt dat deze levenswijze sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw bewust ontwikkeld en aangemoedigd is. De Zweedse overheid stelde alles in het werk om iedereen gelijke kansen en een onafhankelijk bestaan te bieden. Vanuit de gedachte dat alleen wanneer mensen fundamenteel onafhankelijk zijn van elkaar, authentieke relaties mogelijk zijn. De documentaire The Swedish Theory of Love schetst hier een beeld van. In een recensie las ik: ‘Mensen die jarenlang zijn getraind in onafhankelijkheid, vinden het steeds moeilijker om te onderhandelen over samenleven met andere mensen. Het online leven met zijn risicoloze contact is op het eerste gezicht veel aantrekkelijker. Maar, aan het eind van onafhankelijkheid wacht geen geluk maar leegte, een zinloosheid van het leven en een enorme, onvoorstelbare verveling.1 Dit is voor mij een schrikbeeld en na het lezen hiervan kwamen direct de volgende vragen bij me op: als wij zeggen deel te zijn van het grote geheel, leven we verbonden. Maakt dat ons afhankelijk? En is dat dan erg?
Geestverwanten
Op deze eerste zondag van de maand staan we stil bij de doopbelofte. Een kind dat door zijn ouder(-s) of opvoeder(-s) in aanraking wordt gebracht met de apostolische levenswijze kan rekenen op een bezield verband van mensen die een klimaat willen scheppen waarin het kind zich kan ontplooien en zowel een religieus als een moreel kompas kan ontwikkelen. Hiermee erkennen we dus dat we van elkaar afhankelijk zijn. Geestverwanten willen elkaar bemoedigen en bezielen om eigen antwoorden te vinden, de juiste richting te zoeken, weer liefdevol te worden en te helen. Gesterkt en opnieuw verbonden kunnen we dan op onze plek in het leven waarden als compassie, duurzaamheid en solidariteit in praktijk brengen.
Afhankelijkheid als kracht
Mens-zijn houdt in dat we verantwoordelijkheid willen dragen.2 Om te volharden in deze gekozen levenshouding is het noodzakelijk om met regelmaat na te denken over de zuiverheid van onze drijfveren, over de oprechtheid van onze woorden en daden. Daarom gaan we relaties aan, waarbij wederzijdse afhankelijkheid geen belemmering, maar juist een kracht is. Door deze verbinding kan vertrouwen groeien, kunnen we elkaar nabij zijn, steunen en groot maken.
Stil en diep geluk
Het is een groot wonder dat je meer mens wordt door een ander mens. Het is ook haast niet te bevatten dat wij dit niet zelf bedacht hebben, maar dat het een werkzaamheid van eeuwen is.
Een stil en diep geluk in mij,
een rijk en zeker weten,
is dat ik mij verbonden weet
met grootsheid niet te meten.
Een stil en diep geluk in mij,
een antwoord dat blijft komen,
is als ‘k de ander zie als mij,
de liefde weer kan stromen.3
Ineke Gerritse-Zwart
Voorganger district Eindhoven
Geschreven in samenspraak met Annemarieke Meelker.
1 https://filmkrant.nl/recensies/the-swedish-theory-of-love/
2 Uitspraak van neuroloog/psycholoog Victor Frankl (1905-1997)
3 Een stil en diep geluk in mij, lied Apostolisch Genootschap, tekst: Ronald de Waal, muziek: Jaap van der Meulen