Hier ben ik!

Wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman – 3 oktober 2021

Het boek Leven in liefde heeft deze maand het thema ‘Vanuit de oorsprong’. Leven vanuit de oorsprong kan een belangrijke basis zijn om op een gegeven moment in het leven te willen en durven zeggen: ‘Hier ben ik!’ Het is een uitspraak die symbool staat voor een stabiele levenshouding. Nodig om staande te blijven in een samenleving die vaak hard en heftig is. Wie ben ik dan? Dit is een grote en een trage vraag. Eén om bij stil te staan. Een moment van overdenking, van luisteren naar wat er diep vanbinnen speelt. Lukt het ons nog om zo’n moment te vinden? In ieder geval bieden we er een plaats voor. Een plaats om zo’n moment gezamenlijk te beleven en je in elkaar te herkennen.
Jij en ik, we zijn één.

Alleen voor jezelf opkomen?
Er valt veel in de wereld te genieten. Maar er zijn ook grote vraagstukken en problemen waar niet direct een oplossing voor is te vinden. Hoe kunnen we ermee omgaan dat de ‘wereldproblemen’ zo ver van ons weg staan, terwijl het onze medemensen zijn die daar direct door getroffen worden? Denk eens aan de vrouwen en meisjes in Afghanistan, waar scholen voor hen gesloten worden. En hoe verhoudt zich onze leefwereld tot die van mensen in Jemen, Haïti of Kongo? Juist mensen in arme landen dreigen slachtoffer te worden van bijvoorbeeld de klimaatcrisis. Ook in Nederland is (stille) armoede, woningnood en discriminatie. Maakt het uit wat ik zeg, doe of laat? Er is in de wereld nog te weinig interesse, kennis en inlevingsvermogen. Het lijkt wel of veel mensen een lage dunk hebben van het mens-zijn en vinden dat je er beter aan doet alleen voor jezelf op te komen.
En toch: er is één wereld of geen wereld!

Onszelf, de ander en de toekomst
De duurzame ontwikkelingsdoelen die de VN hebben gesteld, zijn ambitieus en scheppen hoop voor de toekomst. Talloze organisaties werken eraan om deze doelen te bereiken, vaak met veel vrijwilligers. Ze vragen onze unanieme steun om de waardigheid van onze samenleving te vergroten. Het gaat om de aarde en om de mens die hier mag leven. Om onszelf, de ander en de toekomst. Een realistische kijk op de wereld die zich verbindt aan onze apostolische grondslag van het geloof. Wie wil ik zijn? En hoe wil ik bijdragen?

Eén kan beginnen
Vaak ligt aan de basis van ons gedrag een sfeer waarin gegroeid is wat is gevoed. Als je bent vergeten, zoek je aandacht. Als je de liefde niet kent, blijf je zoeken naar erkenning, bevestiging, soms zelfs grenzeloos. Zou het ook niet andersom werken? Dat je aandacht, erkenning en bevestiging uitdeelt en daarmee anderen heelt? Eén kan beginnen met een signaal van hoop. De zinvolste hulp komt vaak van degene die op het goede moment ziet wat er gedaan moet worden.

Oceaan in een druppel
De erkenning dat leven in verbondenheid noodzakelijk is voor een liefdevol leven komt ook tot uiting in de doop. Het gebruik van water is het symbool van de zuivere verbinding tussen het leven van het kind en het universele scheppingsproces. Een bekende uitspraak van de Perzische filosoof Rumi is:

‘Je bent geen druppel in de oceaan, je bent de oceaan in een druppel.’

Het ritueel bevestigt het verlangen om het kind te begeleiden naar volwassenheid, naar een liefdevol en waardig mens-zijn, waardoor het op een gegeven moment kan zeggen: ‘Hier ben ik!’ Het uitroepteken geeft aan dat geloven in jezelf kracht geeft. Er zit meteen een opdracht aan vast: ook de ander die naast je staat, mag zeggen: ‘Hier ben ik!’ En niet alleen degene die je ligt, ook die wat verder van je afstaat, die je minder boeit. Daar is moed voor nodig, maar het kan. Want: heb lief wat je doet en doe wat je liefhebt. Dan groeit het vertrouwen, én in jezelf én in elkaar.

Bert Wiegman

Bestuursvoorzitter Apostolisch Genootschap