Een stukje betere wereld

Wekelijkse inspiratie – 10 maart 2024

Geliefd mens,

Grote lange planken op schragen liggen in de woonkamer, een klapstoel, bakjes van de Chinees en duizenden op kleur gesorteerde puzzelstukjes. Voor de ware puzzelliefhebber is de jubileumeditie van Jan van Haasteren een uitdaging. Na vele maanden monnikenwerk kwam die enorme puzzel dan eindelijk af. Althans, zo leek het... want juist dat ene laatste puzzelstukje was onvindbaar. Maandenlang hoofd naar beneden, zoeken, turen en speuren tussen de ruim 30.000 stukjes om erachter te komen dat je het ultieme geluk van dat laatste stukje leggen niet gaat meemaken.¹

Als je van tevoren wist dat er een stukje ontbrak, was je dan aan de puzzel begonnen? Want waar was het je nou om te doen: die perfecte plaat, of het stukje bij beetje toewerken naar iets moois? Ik heb soms de neiging om voorbij te gaan aan de vraag waarom ik iets doe. Terwijl het me juist helpt om na te gaan van waaruit ik wil leven: ik weet dat ik deel ben van de schepping en daarmee deel van alles wat er is. En met mijn talenten en mogelijkheden heb ík weer invloed op de schepping. Hoe mooi is het als we - met alles wat er is - het mooiste ervan proberen te maken? Dan ervaar ik dat ik een stukje ben in het geheel.

Dat vraagt dat ik me blijf inzetten voor die dingen die ik belangrijk vind. Wanneer je om je heen kijkt, zou je kunnen denken dat het er niet toe doet en dat jij heus het verschil niet gaat maken. En toch heeft elk puzzelstukje zijn unieke waarde. Als ik zin wil geven aan m’n leven kan ik betekenisvol zijn. Dan kan ik ook groeien van weerstand, van ‘niet altijd makkelijk’, omdat ik de betekenis van een menswaardige context verkies. Theologe Marleen Blootens zei daarvan: ‘Ik geloof dat het aan mij is, al die mensen die mijn wegen kruisen, lief te hebben en het goede voor hen te zoeken. Dat draait om aandacht hebben, luisteren, betrokken zijn. Dat brengt je bij de essentie van je bestaan.’² De uitdaging zit hem dan in verder kijken dan wat er aan de oppervlakte gebeurt.

Het doet me denken aan een liedje uit mijn jeugd: Wat overblijft. Dat ging over een prachtig zandkasteel op het strand. Maar dan komt de vloed opzetten, plotseling een golf... en weg spoelen de schelpen met het zand, en geknakt glijdt de toren mee in het schuim. Maar gaat het eigenlijk om het mooie kasteel of de complete puzzel? (Hoe leuk dat ook is 😊). Weet je wat wél blijft bestaan? De vreugde van het samengaan! En misschien is dat het puzzelstukje waarnaar jij nu zelf op zoek bent.

Het grote verhaal

Hebben wij een afspraak met het leven gemaakt?

Hebben wij ons aan die afspraak gehouden?

Hebben wij beloofd ons aan die afspraak te houden?

Zijn wij de afspraak vergeten?

Zijn wij vergeten dat wij ooit een afspraak hebben gemaakt?

Wat is de afspraak?

Weet je nog welke afspraak je aan het leven bindt?

Ben je bereid je afspraak na te komen?

Is niet de afspraak: je bent erbij betrokken?

Je zult erbij zijn.

Je zult het meemaken.

Je zult de medeschepper zijn,

hemel op aarde en elk ogenblik vol betekenis.

Dat liefde is. Dat de natuur er is.

Dat het leven geven en nemen is.

Zin en onzin, chaos en betekenis.³

De afspraak die ik met het leven heb gemaakt, is dat ik een liefdevol mens wil zijn. Het is mijn geloof: mijn leven is net zo’n wonder als alle leven om me heen, dus wil ik in mijn doen en laten dat wonder recht doen. Het mij gegeven talent van liefhebben ontwikkelen en het beleven en toepassen. Zo ervaar ik de zin van het leven en hoe dat bijdraagt aan een stukje betere wereld.

Andrea van Zweden-van Peppen, in samenwerking met Paul Bethlehem

¹ Algemeen Dagblad: Ludo uit Lelystad komt één stukje tekort bij megapuzzel (2024)

² In: Fokke Obbema, Een zinvol leven (2021)

³ Simon Vinkenoog (1928-2009)