De kans grijpen om aan vrede te werken

Wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman – 12 september 2021

Fattana, inmiddels in de twintig, was zeven jaar toen ze uit Afghanistan naar Nederland kwam. Hoewel haar ouders met zeven kinderen in één kamer leefden, ervoer Fattana het asielzoekerscentrum als een warm bad vanwege het welkom. Toen het gezin een eigen huis kreeg toegewezen, zwaaide ze vriendelijk naar de overbuurman, die zich meteen omdraaide. Van een vriendin op school hoorde ze dat de buurt noteerde wat ze verkeerd deden om ze uiteindelijk als ongenode gasten uit deze buurt te krijgen. […] Haar moeder begon evenwel, naar goed Afghaans gebruik, één keer per week voor de hele buurt te koken en Fattana werd met borden kebab en rijstepap naar alle buren gestuurd. Zo vriendelijk mogelijk zei ze: ‘Dag buurman, we hoeven hier niets voor terug, alleen het lege bord.’ Die week kwamen niet alleen lege borden terug, ook dankbetuigingen. Een buurvrouw vroeg ineens naar haar naam en ook anderen groetten haar. Als je je hand uitstrekt naar de ander, kan het leiden tot acceptatie over en weer.¹

Verrassende levenslessen
Trots zijn op je moeder die het tegenovergestelde doet van wat je zou verwachten wanneer je genegeerd wordt: een puur gebaar maken van toenadering. En negatieve gevoelens ombuigen. In het licht van de recente gebeurtenissen in ons land bij de ontvangst van vluchtelingen uit Afghanistan, blijken deze verrassende levenslessen nodig. Wat ben ik blij dat we in een open cultuur leven, waarin we met elkaar zoekende zijn naar echt samenleven. Indien het straks weer mag en kan, is het van belang elkaar op te zoeken, jezelf open te stellen en iets van jezelf te geven ten dienste van het grote geheel. 

De kracht van verbondenheid
Zoals in de grondslag van ons geloof staat: Omdat we geloven dat alle leven uit één oorsprong voortkomt, willen we elk mens als gelijkwaardig zien en steeds weer zoeken naar wat ons verbindt. We geloven dat de macht waaruit alles ontstaan is, ook in mensen werkzaam is en tot uitdrukking kan komen in liefdevol handelen. Vanuit dat besef willen we zin aan ons leven geven.
Zaterdag 18 september begint de Vredesweek. Een goed moment om stil te staan bij de kracht van verbondenheid, van werken aan vrede, van opstaan tegen geweld en onrecht en van blijvend verhalen delen over mensen die zoeken naar verbondenheid.

Een appel op onze innerlijke moraal
Als genootschap zoeken we steeds naar wegen om bij te dragen aan een waardige samenleving. Daarin groeien we in zelfbewustzijn en durven we onze verantwoordelijkheid te nemen. Iedere zondag klinkt de oproep om vredewerker te zijn en wordt een appel gedaan op de innerlijke moraal. Zo stimuleren we elkaar om in de actualiteit van het eigen leven te werken aan vrede in huis en hart én daar waar die vrede in onze omgeving in het geding is.

Wij zijn aan zet
Een Chinese wijsheid luidt:

Als er licht is in de ziel, zal er schoonheid zijn in de mens.
Als er schoonheid is in de mens, zal er harmonie zijn in het huis.
Als er harmonie is in het huis, zal er rust zijn in het land.
Als er rust is in het land, zal er vrede zijn op aarde.

Al eeuwen leren we van moedige mensen te werken aan vrede. Nu zijn wij aan zet om dat vredeswerk te doen en het licht van de liefde te laten schijnen. Graag grijp ik die kans.

Bert Wiegman

Bestuursvoorzitter Apostolisch Genootschap

^{1 Uit: podcast.echt-gebeurd-/tweede-kans, Fattana Mirzada, afl. 317}