Bouwen aan vriendschap
Wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman – 4 juli 2021
Gisteren zag ik een hertje geboren worden. Al na enkele minuten kwam het wankelend op de been en kon het zonder hulp staan en wat stapjes zetten. Daar doen wij mensen meestal een heel jaar over. Is het niet fascinerend? Voor ons is het van levensbelang dat er mensen zijn die niet alleen direct na onze geboorte om ons geven, ons beschermen en voor ons zorgen, maar ook voor lange duur. Die zelfs als we de hele nacht huilen van ons blijven houden. Geleidelijk wordt deze liefde wederkerig.
Wat is het fijn als iemand ervoor zorgt dat je je veilig bij hem voelt. Dat je kunt terugkomen op domme dingen die je doet of fouten die je maakt. Dat is echte vriendschap. Vrienden maken jou groot en genieten mee van jouw succes, of staan naast je als het nodig is. Echte vriendschap houdt ook in dat je allebei jezelf kunt zijn en dus anders dan de ander.
Er zijn verschillende soorten vriendschappen. De mensen die je kent of ontmoet op straat, op school of je werk, je volgers op TikTok of degenen die jij volgt op Instagram zijn niet allemaal echte vrienden. Je kunt wél proberen alle mensen echt te zien, te respecteren omdat je vriend van mensen wil zijn. Dan wil je ook de talenten én eigenaardigheden van anderen accepteren.
Waarom is vriendschap zo belangrijk? Omdat wederzijds respect en achting vertrouwen geven in elkaar en in onszelf. En dat vertrouwen helpt ons om zelf in alle omstandigheden een liefdevol mens te zijn of weer te worden. We kunnen elkaar dat vertrouwen jammer genoeg niet als cadeautje geven. Maar we kunnen wel zó met elkaar omgaan dat vertrouwen groeit, niet beschadigd wordt en beschadigd vertrouwen hersteld kan worden.
En wat zo fijn is: iedereen kan liefde geven, de moed opbrengen om de vraag te stellen: hoe gaat het echt met je? En met aandacht naar het antwoord luisteren. Ofwel: iedereen kan een vriend zijn. Niet makkelijk, want het vraagt meer dan ‘likes’ en mooie woorden. Maar is ‘makkelijk’ dan de enige weg? Vriendschap hebben we te doen. Vriendschap vraagt om onderhoud. Het helpt als je beseft dat het leven een geschenk is en dat dus ook je medemens een geschenk is. En dat de ander jou is in een andere gestalte. Treffend verwoordt Hendrik Marsman dit in zijn gedicht:
De maan maakt den nacht tot een sneeuwwit veld.
Een man heeft zijn vriend van zijn leven verteld:
er is door dit spreken een wonder gebeurd:
hun harten zijn zoozeer eender gekleurd
dat de een als hij soms naar den ander ziet
bij zichzelven zegt: maar ben ìk dat niet?1
Onvoorwaardelijke liefde bouwt aan vriendschap met onze naaste en met het leven zelf. Zo worden we vriend van mensen, dus ook vriend van onszelf.
Bert Wiegman
Bestuursvoorzitter Apostolisch Genootschap
1 Uit: Twee vrienden, H. Marsman, Verzamelde gedichten (1941), p. 58