“Ieder mens heeft de behoefte om zelfstandig en eigenzinnig te leven, maar intussen zijn we intens verbonden met anderen. Dat is onze brandstof. Als die verbondenheid er niet is, hoe wil je dan als mens leven? We zijn geen mens zonder anderen.

Samen leven
Levenskunst gaat over het goede leven, voor jou en mij. In de publieke ruimte: kunnen we samenleven? In mijn persoonlijk leven: is er balans? Laat ik mij meeslepen in een verhaal of neem ik even afstand? Zorg ik voor mezelf én ben ik er voor de ander? Waaraan blijf ik trouw?

“We zijn geen mens zonder anderen”

Ik ben een academie voor levenskunst begonnen. Met La Scuola helpen we mensen zichzelf de vraag te stellen: hoe wil ik goed leven én goed samenleven? Kan ik leren geen slachtoffer te zijn van wat er in mijn leven gebeurt, maar te onderzoeken hoe ik me tot die gebeurtenissen kan verhouden? Ik denk dat dat de meest zinvolle manier van leven is. Het geeft levenskracht, energie en een grote persoonlijke vrijheid.

Verantwoordelijkheid
Maar levenskunst gaat niet alleen over jezelf: je bent ook verantwoordelijk voor anderen, de wereld. In ‘verantwoordelijkheid’ zit het woord ‘antwoord’. Dus toen ik in 2015 de beelden zag van boten vol vluchtelingen, besloot ik: hier moet ik iets mee.

Antwoord
Ik zag mezelf geen boten op het strand trekken. Maar ik kan netwerken en organiseren. Met het maatjesproject DelftseBuur hebben we in twee jaar 400 vluchtelingen die in Delft zijn komen wonen, gekoppeld aan  Delftenaren. Wegwijs maken, koffiedrinken, Nederlands oefenen, maar vooral luisteren. Er zijn. We hebben een community gecreëerd waar nieuwkomers welkom zijn. Dit is een vorm van antwoord geven waar ik heel gelukkig van word.”

Tekst: Marijke Verduijn
Fotografie: Pieter Eikeboom