“Ze zat samen met haar zusjes al twee weken in een kinderziekenhuis. Nergens anders was plek. Ik ben dat 13-jarige pubermeisje gaan ophalen voor een weekend, dat mocht. Uiteindelijk is ze zeven maanden gebleven. Zo zijn wij heel naïef de pleegzorg ingerold.

Bewuste keuze
Ik vond het moeilijk toen we haar moesten laten gaan, maar het ging niet meer. Ze wilde niet in een gezin wonen, maar in een woongroep met jongeren van haar eigen leeftijd. We zijn haar in die tijd wel blijven volgen. Door die ervaring met opvang zagen we de hele problematiek rondom pleegzorg: kinderen die niet op hun plek zitten, van gezin naar gezin hoppen…

Een jaar later besloten we om weer te gaan pleegzorgen. Heel voorzichtig begonnen we met gezinsondersteunende pleegzorg, alleen in de weekenden. Ook kozen we toen bewust voor opvang van jonge kinderen. Ik kon voor dat pubermeisje niet veel meer betekenen. Ik kon haar nauwelijks bereiken, ze had al te veel meegemaakt. Misschien zouden we jonge kinderen kunnen behoeden voor wat zij had meegemaakt.

Afpakken
We gaven ons op voor korte crisisopvang. Dat is de eerste fase van pleegzorg, in principe maximaal twee weken. Daarna gaat de opvang over in perspectiefzoekende pleegzorg. Kinderen blijven dan in het gezin waar ze zijn en ondertussen wordt gezocht naar een nieuwe oplossing: terug naar huis, naar een ander gezin of naar een andere opvang.

Vijf jaar geleden kwam Ryan zo bij ons. En hij is er nog steeds. In overleg besloten we dat hij niet naar een ander gezin hoefde. Want we wisten dat hij uiteindelijk weer terug naar huis zou kunnen. Waarschijnlijk gebeurt dat volgende zomer! Een pleegzorgverhaal zoals het bedoeld is. Het is niet het afpakken van kinderen, maar ondersteuning bieden zodat iedereen zich kan ontwikkelen en het kind weer terug naar huis kan..

“Het was toeval dat we aan pleegzorg begonnen”

Ik hecht me aan een kind, vanaf het moment dat ik begin te zorgen groeit er een band. Maar als mijn gevoel goed is als een kind ergens anders naartoe gaat, heb ik er vrede mee.

Open toekomst­
Nu het erop lijkt dat Ryan volgend jaar weer naar zijn moeder kan, wil ik open staan voor nieuwe dingen. We blijven weekendzorg doen, maar verder zien we wel wat er op ons pad komt. Ik gun mezelf de tijd om erover te bezinnen. Het was toeval dat we aan pleegzorg begonnen. Als ik het opnieuw zou mogen doen zou ik er bewust voor kiezen. Het is absoluut een verrijking van mijn leven.”

Overweeg je pleegouder te worden? Inge heeft een tip voor je: “Ga eens naar een informatieavond. Dan hoor je wat er allemaal mogelijk is. Je zit nog nergens aan vast. En als je besluit pleegouder te worden, ga er dan minder naïef in dan ik. Het is niet zo dat je er wel komt als je maar veel liefde geeft. Je moet bereid zijn te investeren in het kind en in wat het kind nodig heeft. Maar het is fantastisch om een kind te zien opbloeien en ontwikkelen. Ik ben dankbaar dat ik daaraan mag bijdragen.

Tekst: Margot de Bruin
Fotografie: Pieter Eikeboom