“Ik wil met mensen werken, en ik vind het vooral interessant als ze iets mankeren. Ik wil graag weten wat er bij iemand speelt. En de buitenkant zegt lang niet alles, daarom ga ik in gesprek: wie ben je, wat is er aan de hand? Als we dat weten, kijken we wat kan helpen. Terug naar school? Weer contact met de ouders leggen? Hulp bij het zoeken naar werk?

Tweede kans
Ik was techniekdocent en zag veel vroegtijdige uitval onder de leerlingen. Als je van alles hebt meegemaakt in je jeugd en je niet goed begeleid bent, kan regulier onderwijs wel eens net iets te lastig zijn. Ik wilde die jongeren een tweede kans geven. Toen ik 58 was, richtte ik de stichting Op-Nieuw op. Eerst als heel klein kringloopwinkeltje waar jongeren winkeltje konden spelen: ik trainde ze in detailhandel, inkoop en verkoop.

Maar het kringloopwinkeltje werd te klein. Dus ik huurde een groter pand en veranderde het in een werkplaats. Toen ik zestig werd, was dat een kantelpunt in mijn leven. De stichting was inmiddels een gecertificeerd leerwerkbedrijf en ik had geen zin meer in lesgeven. De groepen werden steeds groter en ik kon mijn ei niet kwijt in het begeleiden van de leerlingen. Ik ben ermee gestopt en werk nu als vrijwilliger in mijn eigen organisatie.

Als ze maar bezig zijn
Samen met de jongeren knappen we tweedehands fietsen op. Via het UWV komen ze bij me binnen. Ze zijn bijvoorbeeld van school getrapt of hebben een Wajong-uitkering. Allereerst gaan ze gewoon in de werkplaats aan de slag. Fietsen maken en oppoetsen, de werkplaats schoonmaken. Of ze doen boodschappen en ruimen op. Het maakt niet uit, als ze maar bezig zijn. Intussen werken we aan een plan, bijvoorbeeld om weer terug te gaan naar school.

“Toen ik zestig werd, was dat een kantelpunt in mijn leven”

Het gaat niet om mij. Ik heb het naar m’n zin hier, maar ik ben slechts het bindmiddel, net als de fiets. Mijn grootste wens is dat de stichting in Delft een van de sociale partners gaat worden, waardoor jongeren in Delft nog beter geholpen kunnen worden. Dan is het een succes. Het kost me veel energie. Maar die energie heb ik nog wel. En ik krijg er veel voor terug.

Ook naar Curaçao
Het plan is om nog zo’n twee of drie jaar te werken, dan wil ik met pensioen. Maar dan ben ik nog niet klaar. Ik ben al op Curaçao geweest, om zo’n fietsenwerkplaats als hier in Delft daar ook op te zetten. Waarom Curaçao? Twee vrijwilligers zeggen al jaren dat het daar ook zo belangrijk is. Want als je daar niet kunt leren, dan is er niks anders voor je. Ik ben druk bezig met het plan en de subsidieaanvraag. En laatst kreeg ik een leuk bericht: het eerste fietspad is al aangelegd!”

Tekst: Margot de Bruin
Fotografie: Pieter Eikeboom