Ga meteen naar:

• Ledenjournaal: Nog even dit ...
• Uitkijken naar de paassamenkomst
• We willen de Coolblue worden op het gebied van levensontdekking
• Ontmoeting van jong en oud op Nationaal Ereveld  
• Bezoek aan Perth

Ledenjournaal: Nog even dit ...

Uitkijken naar de paassamenkomst

Op 9 april is de paassamenkomst in de Doelen. Waar kijk jij naar uit? En hoe wil jij bijdragen? We vroegen het een aantal mensen. Bekijk hier het filmpje >>

We willen de Coolblue worden op het gebied van levensontdekking

Zo’n 1.800 mensen namen vorig jaar deel aan onze Iederal-events. Dit jaar hopen we met een nieuwe aanpak zo’n 3.500 deelnemers samen te brengen, die zich samen verdiepen, inzichten delen, zich verwonderen, en verbinden.

Na corona pakten we vorig jaar de draad met enthousiasme weer op. Onze vier regiocoördinatoren organiseerden events in wel 12 steden. Iederal had daardoor maar eens in de zoveel weken een event in een bepaalde stad. Dat hielp niet voor de bekendheid van Iederal en bij het leggen van verbindingen met deelnemers. Daarom besloten we eind 2022 ons te gaan concentreren op 4 steden: Utrecht, Den Haag, Arnhem en Tilburg. In iedere stad is nu elke week een Iederal-event en zijn we zichtbaar door flyers, regionale socialmediaposts en nu en dan opvallender met bijvoorbeeld toiletreclame en digitale schermen op NS-stations. We zien nu al dat dit leidt tot meer terugkerende bezoekers en dus tot meer verbinding met hen. Naast kleinschalige events waar veel verbinding met en tussen deelnemers ontstaat, bieden we in de 4 steden ook grotere events aan. Zo kunnen meer mensen kennismaken met Iederal en wordt Iederal steeds bekender.

Waardenvol werken
Dit jaar hopen we zo’n 3.500 levensontdekkers samen te brengen. Viola Lindeboom, hoofd marketing en communicatie, verwoordt onze ambitie zo: “We willen de Coolblue op het gebied van levensontdekking zijn”. Coolblue voert haar kernwaarden door in alles dat zij doet, met de slogan: ‘Alles voor een glimlach’. Ze begrijpt haar doelgroep en weet zich te onderscheiden. Vertaald naar Iederal betekent dit dat we begrijpen waaraan zingevers behoefte hebben en dat we hen een uniek platform bieden voor levensontdekking. En dat doen we vanuit onze kernwaarden, die we bij Iederal in heldere taal uitleggen:

• Verwondering: nieuwsgierig naar jezelf, de ander en de wereld;
• Verbondenheid: echt contact maken met elkaar;
• Vertrouwen: leven vanuit innerlijke rust;
• Verantwoordelijkheid: ervoor staan en ervoor gaan.

Deze kernwaarden zijn de basis voor al onze Iederal-events, VANDAAG magazine en vooral ook hoe we als medewerkers en vrijwilligers werken. Het is mooi dat deelnemers dit ook herkennen en benoemen in de evaluaties.

Voor levensontdekkers
Iederal is er voor iedereen die samen met anderen wil ontdekken waar het in het leven om draait. Kortom, voor levensontdekkers. Om levensontdekkers aan te spreken hebben we ook naar de uitstraling van Iederal gekeken en aangepast. Het woordmerk Iederal staat symbool staat voor een imperfecte levenslijn. We maken gebruik van doorkijkjes die verdiepende inzichten symboliseren. De speelse vormen die we hiervoor gebruiken zijn een link naar onze kernwaarden.

Iederal ontdekken
We menen nu een stevige basis te hebben gelegd voor verdere groei van Iederal. Wil je weten welke Iederal-events wat voor jou zijn? Kijk dan op iederal.nl. Wil je meer weten over de resultaten van iederal in 2022? Lees dan verder en bekijk de presentatie.

Ontmoeting van jong en oud op Nationaal Ereveld

Op 30 april is er een bijzondere generatieontmoeting op een bijzondere plek: het Nationaal Ereveld Loenen. Mensen van verschillende leeftijden delen er met elkaar wat vrede en vrijheid voor hen betekent. Kom jij ook met iemand die (veel) jonger of juist ouder is dan jij? 

Wil je ook weleens van je oma, opa, vader of moeder horen hoe zij denken over vrede en vrijheid? Ken jij je oma’s ervaringen met oorlog? En hoe denk jijzelf eigenlijk over vrede? Hoe tolerant en verdraagzaam is je vader? En je moeder?
Oma, opa, vader of moeder weet jij wat je (klein)kind vindt van oorlog? Bijvoorbeeld van de oorlog in Oekraïne? Goed en interessant om daarover samen in gesprek te gaan en naar elkaars verhalen te luisteren. Om elkaar te inspireren en van elkaar te leren. Op 30 april is het Nationaal Ereveld Loenen daarvoor dé plek. Het is de laatste rustplaats van bijna 4.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers: militairen en burgers. Zij verloren hun leven tijdens de Tweede Wereldoorlog of tijdens gewelddadige conflicten daarna.

Meld je aan!
Kom je ook? Deze indrukwekkende ervaring wil je niet missen. Voor een lunch wordt gezorgd. Je kunt ook de herdenkingsruimte bekijken. Samen het eresaluut beleven. En je laten vastleggen – onze fotograaf zet je graag met één of meer mensen van een andere generatie op de foto. Meld je aan op www.apgen.nl/loenen met ten minste één persoon van een andere generatie. Maar met meer mag natuurlijk altijd! Meedoen is gratis.

Bezoek aan Perth

Zuster Nanda Ziere bracht van 23 februari tot en met 6 maart een bezoek aan de gemeenschap Perth. Zij en broeder Willem de Graaf uit die gemeenschap schrijven over hun ervaringen.

Zuster Nanda Ziere: “Ik wilde heel graag de gemeenschap leren kennen en helpen waar nodig zou zijn. Daartoe hadden we 10 ontmoetingen in verschillende samenstellingen, en vele persoonlijke gesprekken. Zo konden de broeders, zusters en jonge mensen ook mij beter leren kennen. Ik werd blij van de energie en de positieve wijze waarop ze over hun kinderen spraken. Van de mogelijkheden die ze zien en benutten. Van hun onderlinge band. Van twee fantastisch mooie voorgangers. Het verraste me hoe snel ik me er thuis voelde. En dat Engels spreken, ook in de dienst, best meeviel.”

Meer verbinding
“Ik hoop dat er vanuit Nederland mensen nieuwsgierig zijn naar hoe het daar gaat. Dat er naar mogelijkheden wordt gezocht om meer in verbinding te komen en van elkaar te leren. Ik hoop dat we proberen ons in hen te verplaatsen. Het hoog en droog houden van je geloof en van een gemeenschap is een hele tour. We weten dat dat ook in Nederland niet vanzelf gaat en hier zijn hulp en mogelijkheden tot samenwerking dichtbij. Dat is daar echt anders.
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik er naartoe mocht. Het was een heel bijzondere ervaring. Ik heb ervaren dat je in heel korte tijd mensen in je hart kunt sluiten.”

Broeder Willem de Graaf reageert snel op de vragen die we hem via e-mail stellen. Hij vertelt graag over wat het bezoek met hem gedaan heeft. Maar eerst willen we iets over hemzelf horen en hoe hij in Perth terecht is gekomen. Hij schrijft dat hij 9 jaar was toen hij in 1950 met zijn ouders en drie broers naar Perth emigreerde. Met zijn vrouw heeft hij inmiddels drie kinderen, negen kleinkinderen en twee achterkleinkinderen die allemaal in de buurt wonen.

Moeite met veranderingen
Broeder De Graaf over het bezoek: “We voelen ons bevoorrecht dat we zuster en broeder Ziere zo vaak konden ontmoeten en heel hecht zijn geworden. We spraken open over alles wat ons bezighoudt. Zo had ik moeite met de veranderingen in het Apostolisch Genootschap. Alles waarmee ik was opgegroeid, waarbij ik me prettig voelde, werd (schijnbaar) gewist. Het leek alsof we parttime apostolisch werden, kom wanneer je wilt, doe wat je wilt. Geen lid, maar gewoon een vriend? Ook goed. Ik voelde me gedesoriënteerd, ellendig en alleen. Tot ik naar de wereld om me heen keek en ontdekte dat daar ook veranderingen plaatsvinden. Ik keek naar mijn kleinkinderen en hun relaties, niets als mijn vrouw en ik 60 jaar geleden. Ik heb met ze gepraat, naar ze geluisterd. Ze zijn verliefd, ze leven in een wereld van liefde, ze zijn intens gelukkig samen. Dus wat is er echt veranderd? Alleen de vorm.”

Luisteren
“De eerste zondag met zuster en broeder Ziere voelde ik direct een connectie met hen die me innerlijke rust gaf. Ik merkte dat we allemaal zoekend zijn. En beseffen dat we niet alle antwoorden hebben, maar dat we wel samen op weg zijn om ze te ontdekken. Ik heb zuster Ziere geen enkele keer horen zeggen: ‘Zo moet je het doen!’ Ze luisterde, adviseerde soms en dan kwamen we meestal tot onze eigen conclusies.”

Taal van de ziel
“Omdat zuster en broeder Ziere de dienst in het Engels hielden, moesten ze af en toe zoeken naar woorden om hun gevoelens uit te drukken. Maar eigenlijk werd er een taal gesproken die geen woorden nodig had. Ik hoorde de taal van de liefde, van de ziel. Het bezoek van zuster Ziere heeft mijn geloof nieuw leven ingeblazen, ook het geloof in mezelf. We moeten vooruit blijven reizen en onze gedachten met elkaar delen. En geduld hebben, vooral met onszelf. In de gemeenschap initiëren we nieuwe mogelijkheden. Dat is vreemd en uitdagend, want het is gemakkelijker om in onze comfortzone te blijven. Maar ik voel nu de bereidheid daaraan bij te dragen. We zijn een vergrijzende gemeenschap, dat is wat het is. Maar we hebben in ons leven al vele obstakels overwonnen. Niet door te hopen op betere tijden, maar door er daadwerkelijk iets voor te doen.”

ENGLISH VERSION

Visit to Perth
Sister Nanda Ziere visited the Perth community from February 23 to March 6. She and Brother Willem de Graaf from that community write about their experiences.

Sister Ziere, "I was very eager to get to know the community and help where needed. To this end, we had 10 meetings in different formations, and many personal conversations. This way the brothers, sisters and young people could also get to know me better. I was delighted by the energy and positive way they talked about their children. From the opportunities they see and take advantage of. Of their mutual bonding. Of two fantastically beautiful pastors. It surprised me how quickly I felt at home. And that speaking English, even in the service, wasn't too bad."

More connection
"I hope that people from the Netherlands are curious about how things are going there. That opportunities are sought to connect and learn from each other. I hope we try to put ourselves in their shoes. Keeping your faith and a community high and dry is quite a tour. We know that that doesn't come naturally in the Netherlands either, and here help and opportunities for cooperation are close at hand. That is really different there.
I am incredibly grateful that I was able to go there. It was a very special experience. I experienced that in a very short time you can take people into your heart."

Brother Willem de Graaf responds quickly to the questions we ask him via e-mail. He likes to talk about what the visit has done to him. But first we would like to know a little bit about himself and how he came to Perth. He writes that he was 9 years old when he immigrated to Perth in 1950 with his parents and three brothers. With his wife, he now has three children, nine grandchildren and two great-grandchildren who all live nearby.

Difficulty with changes
Brother De Graaf: "We feel privileged that we were able to meet Sister and Brother Ziere so often and became very close. We talked openly about everything on our minds. For example, I was troubled by the changes in the Apostolic Society. Everything I had grown up with, where I felt comfortable, was (seemingly) erased. It seemed like we were becoming part-time Apostolic, come when you want, do what you want. Not a member, but just a friend? Also good. I felt disoriented, miserable and alone. Until I looked at the world around me and discovered that change is happening there, too. I looked at my grandchildren and their relationships, nothing like my wife and I did 60 years ago. I talked to them, listened to them. They are in love, they live in a world of love, they are intensely happy together. So what has really changed? Only the form."

Listening
"The first Sunday with Sister and Brother Ziere, I immediately felt a connection with them that gave me inner peace. I noticed that we are all searching. And realizing that we don't have all the answers, but that we are on a journey together to discover them. Not once did I hear Sister Ziere say, That's the way to do it! She listened, sometimes advised and then we usually came to our own conclusions."

Language of the soul
"Because Sister and Brother Ziere held the service in English, they occasionally had to search for words to express their feelings. But actually a language was spoken that needed no words. I heard the language of love, of the soul. Sister Ziere's visit reinvigorated my faith, including faith in myself. We must continue to travel forward and share our thoughts with each other. And be patient, especially with ourselves. In community, we initiate new possibilities. This is strange and challenging, because it is easier to stay in our comfort zone. But I now feel a willingness to contribute to that. We are an aging community, is what it is. But we have overcome many obstacles in our lives. Not by hoping for better times, but by actually doing something for it."