Spiegellied

Wanneer ik in een spiegel kijk,
mezelf weer eens bewonder,
is wat ik daar dan zoal zie
nou werkelijk een wonder?
Ik zie alleen toch maar een kind
een neus met zomersproeten,
m’n hoofd, de navel in mijn buik,
twee handen en twee voeten.
Een wonder? Een wonder?
Ben ik nou echt zo’n wonder?

Wanneer ik in een spiegel kijk,
mezelf sta aan te gapen,
zoals ik tandenpoetsend doe,
vlak voor dat ik ga slapen,
dan denk ik soms weleens terug
aan d’afgelopen dag,
die met van alles was gevuld,
van traantjes tot een lach.
Een wonder? Een wonder?
Ben ik nou echt zo’n wonder?

Wanneer ik in een spiegel kijk,
kijk in m’n eigen ogen,
dan zie ik daar een prachtig mens
met grenzeloos vermogen.
Ik kan aan liefde, harmonie,
aan vrede inhoud geven.
Dat is mijn goddelijk talent
en daarvoor wil ik leven!
Een wonder? Een wonder?
Wij zijn het allergrootste wonder!