In uwe handen beveel ik mijn geest

Vader, in Uwe handen beveel ik mijn geest.
In Uwe handen, o God, beveel ik mijn geest.
O God, hoe moet het nu toch verder gaan
als met Zijn ademtocht Zijn Geest verdwijnt!
O God, hoe moet Zijn denken doorgaan,
Zijn scheppend denken verder gaan?
Hoe moet het gaan als na Zijn bestaan
ook de Christuszin verdwijnt?
Hoe moet het verder gaan als door Zijn dood Zijn Geest verdwijnt?
Het hart van ongetelden was door Zijn doen geraakt.
De liefde voor de mensen, die liefde was in hun hart ontwaakt,
een liefde zonder grenzen voor alle mensen.
Wat Hij ons heeft gegeven is lang bewaard gebleven, trots tegenstand.
In menig hart, in menig land is ondanks druk en tegenstand
het vuur der liefd’ ontbrand.
Zijn geestkracht en barmhartigheid, Zijn nuchter helder inzicht,
Zijn liefde voor de Schepper van het groots heelal moet voortbestaan.
Laat toch de liefde voortbestaan!
In onze handen, o God, ligt heden Zijn geest.
In Zijn gezindheid willen wij nu verder gaan.