62| Almacht

In bergen, oceanen, in het eindeloos heelal,
in kabbelhelder water, in het lichtspel in kristal,
in het tomeloze leven van woestijn tot regenwoud,
in hoe een bloem zich bij het voelen van het licht ontvouwt,
in bonte schilderijen, in paleizen van muziek,
in kleine, rake woorden of in taalloze mimiek,
maar het meest nog en het mooist in wat de liefde met me doet,
heb ik, oprecht geraakt, de hoogste Majesteit ontmoet.

Ik wil dit laten klinken in mijn jubel toongezet,
of er ontroerd voor knielen in een fluisterend gebed.
Maar meer nog, meer dan alles, wil ik waar ik het ontmoet,
dat wezen weids omhelzen in m’n diepste liefdesgroet.

The wonder of creation

On mountains and in oceans,
in the endless universe,
in purest rippling waters
and in crystal’s brilliant glow,
in parched and sandy deserts
and in forests wet with rain,
in how a flower blooms in sunlight,
beautiful again.

In brightly coloured paintings:
an artistic masterpiece,
in subtle words and gestures,
in a musical release,
but mostly the experience of
what love has done to me,
reveals the beauty and expression
of God’s majesty.

I want this to be heard now
in songs jubilant and free,
or kneel before it humbly
in a whispered prayer so deep,
but everywhere around me
I encounter this great force,
embrace it with a greeting
of the highest loving source.