Niets hoeft ons te beletten om lief te hebben
Wekelijkse inspiratie door Bert Wiegman - 30 december 2020
Het is traditie dat we eind december terugblikken op het vergleden jaar en uitkijken naar het jaar dat voorligt. In 2020 was er zoveel anders dan anders en in 2021 is er nog zoveel onzeker, dat het wijsheid vraagt niet in gepieker verstrikt te raken.
Creatief reageren kan een leven lang
We merkten al snel dat 2020 echt anders zou lopen dan gedacht. Restricties werden doorgevoerd, maar er kwam ook een ongekende creativiteit vrij. We waren solidair met anderen in benarde situaties. We hebben elkaar verrast, bijvoorbeeld door verantwoord contact te onderhouden. En met creatief reageren op onverwachte gebeurtenissen kunnen we ‘gelukkig’ een leven lang doorgaan.
Vaar op je innerlijk kompas
In 2021 willen we in de eerste plaats ons leven zinvol invullen. We zijn bevoorrecht als we gepassioneerde, inspirerende vrienden treffen. Het wekt in ons het verlangen zelf zo’n vriend te zijn. Niet perfect, maar van harte op je eigen manier. Dat vraagt om aanvaarding van jezelf, om mildheid voor jezelf. Dat vraagt om verzoening met omstandigheden. Ongewenste, maar ook gewenste, waar anderen misschien moeite mee hebben of iets van vinden. Vanuit jouw leven, het leven waar jij over gaat, kun jij iets betekenen voor het grote geheel. Kun je het goede blijven doen, zelfs wanneer ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ niet direct wordt bewaarheid. Omdat jij zo wil leven.
Wat het goede is? Daarvoor kun je bij jezelf en bij vrienden te rade gaan. Daarvoor vaar je op je innerlijk kompas dat is afgesteld op leven in liefde, leven ten dienste van de samenleving.
Een moment van dankbaarheid
In het genootschap kennen we een waardevol, troostrijk ritueel na het overlijden van een dierbare: het sluiten van het levensboek. Dit jaar moest dit ritueel vaak worden uitgesteld. Soms kon het zelfs helemaal niet plaatsvinden door de beperkende maatregelen. Ik gun al die dierbare mensen die zoveel voor u en mij hebben betekend een waardig moment van stille dankbaarheid, wanneer hun namen een voor een worden genoemd tijdens de oudejaarssamenkomst.
We leggen de lat hoog, maar niet té hoog
“We zijn niet altijd ideale mensen, maar wel mensen met een ideaal”, gaf mijn moeder me mee. Daarmee leggen we voor onszelf de lat hoog, maar niet te hoog. Ondanks alles wat er in het leven gebeurt, hoeft niets ons te beletten om contact met de ander te zoeken, onszelf te ontplooien, lief te hebben, ruzies uit te praten, opnieuw te beginnen of te troosten. Een mooi voornemen voor nu en elke dag van het nieuwe jaar.
Bert Wiegman
Bestuursvoorzitter Apostolisch Genootschap